Hi lieve mensen,

Inmiddels is het alweer 2 maanden geleden dat ik het koude Nederland verlaten heb, de tijd vliegt echt voorbij! Gelukkig kan ik jullie wat leesstof voeren, want ik maak echt wat mee hier. Ik heb vooral gemerkt dat Curaçao best veel verschillen heeft met Nederland. De ene keer word ik daar blij van en de andere keer denk ik: oja, ik zit op Curacao haha, want echt alles gaat hier gedeeld door 4. Wat wij aan Nederland teveel aan stress hormonen aanmaken, maken ze hiervan in Curacao te weinig aan. Als werknemers in NL zien dat er veel mensen in de rij staan, is vaak iedereen bereid om een stap harder te lopen. Hier op Curacao lijkt het alsof ze alles dan expres nog even wat langzamer doen en zal niemand ook maar een stap harder lopen. Alles gaat hier zo traag. Dat zorgt soms wel eens voor wat irritatie, als je 2 uur moet wachten om je verzekeringspasje op te halen, je 2 uur bij de immigratie dienst moet wachten en dan te horen krijg dat je een verkeerd document hebt meegenomen en je weer ‘immer gerade aus nach haus’ mag en de volgende dag weer vrolijk mag aansluiten in de rij. Gelukkig konden Anouk (huisgenootje) en ik hier heel hard op lachen, maar eigenlijk konden we wel janken. Je houdt er overal al rekening mee dat je lang moet wachten. Je geduld word hier in ieder geval lekker op de proef gesteld:P.

Fat, fatter, fattest
Je ziet hier ongeveer om de 50 meter een Mac Donald, Burger King of iets wat er op lijkt. Het eten in de supermarkt is erg duur en de lonen zijn hier laag, dus je kan je voorstellen dat de gemiddelde bevolking niet bepaald slank te noemen is.

Work
De tweede week dat ik hier zat, na wat aclimatie-wennen (he pap:P) ben ik begonnen bij Zanzibar. Ik werkte daar 5 dagen in de week gemiddeld 9.5 uur per dag achter de bar, in het restaurant en op het strand. Ik ben er hier wel achter gekomen dat ik niet echt in de wieg gelegd ben voor zwaar horeca werk. Je maakt veel uren en je moet veel lopen/staan,waar mijn rug mij niet altijd heel dankbaar voor is geweest. Ik ben toen 4 dagen gaan werken,om te kijken hoe dit zou gaan, maar dit hielp niet veel daarom heb ik aangegeven dat ik wou stoppen. Wel echt jammer dat ik moest stoppen vanwege de leuke collega's, maar het schijnt dat wijsheid met de jaren komt:P. Ik ben flink aan het solliciteren gegaan,heb mijn charmes in de strijd gegooid;) en heb gelukkig nieuw werk kunnen vinden! Ik ben nu begonnen bij Scuba Lodge een leuk boutique hotel/restaurant aan zee. Hier werk ik nu eerst een maand in het restaurant en waarschijnlijk ga ik dan doorstromen naar de front office/ receptie. Er heerst daar een hele gezellige ‘Vital Palace’ sfeer, dus dat moet helemaal goed komen. De enige kanttekening is,of misschien juist leuk dat ik jullie nog wat langer jaloers kan maken en dat ik jullie in NL nog niet lastig hoef te vallen, is dat ze willen dat ik daar wat langer blijf werken. Hoe dat precies verder gaat is nog heel onduidelijk dat ga ik binnenkort bespreken.

Mijn huis is pluis
Het huis waar ik in woonde is heel gezellig, altijd mensen thuis en altijd wat te doen. Toch ben ik sinds vorige week maandag verhuisd naar een nieuw stekkie en ben ik bij Anne gaan wonen. Anne ken ik een beetje vanuit Zwolle. Ik woon nu samen met haar in een appartement bij een studenten complex. Het is hier ook een stukje schoner en ik heb toch liever wat anders in mijn bed liggen dan kakkerlakken. Ik vind het wel jammer, dat ik weg ging bij mijn oude huis, want het was echt mijn thuis geworden maar ik weet zeker dat het hier ook leuk word! Anne en ik missen hier namelijk allebei een beetje de oosterse nuchterheid, dus kunnen wij elkaar hier mooi mee lastig vallen:P

Chaos in het verkeeros
Verder is het verkeer in NL heel goed geregeld en worden wij al boos als er 1 gat in de weg zit. Op Curaçao zitten de wegen onder de gaten en mag je blij zijn dat je een stuk weg vind zonder gaten. Ik heb hier eigenlijk nog nooit een snelheidsbord gezien , knipperlichten doen ze niet aan en als de auto’s hier APK gekeurd moesten worden was zeker 3 / 4 van alle auto’s op het eiland afgekeurd. Verder zouden alle Antilianen vreselijk arm worden als de regel hier komt; 360 euro betalen voor iedere keer onnodig toeteren en handsfree bellen hebben ze ook nog nooit van gehoord. Je hebt ook bijna in geen enkele auto airco (mits je de hoofdprijs wil betalen), maar wij hebben daarvoor in de plaats gelukkig ARKO (Alle Ramen Kunnen Open). De eerste keer dat ik hier in de auto stapte en weg wilde rijden zat een huisgenoot bij mij in de auto en ik deed netjes mijn auto ritueeltjes; gordel om, spiegels goed, lichten aan, maar dat is niet helemaal Curaçao-proof en niet zoals het hier werkt. De BOB heeft ook eigenlijk vaak wel wat op haha, maar ik doe natuurlijk altijd voorzichtig. In NL zou je in paniek raken als je een lekke band hebt, want hoe met je zoiets vervangen. Ik heb in 6 weken tijd 3 lekke banden gehad (waarvan 1 van mijn eigen auto haha). Als ik nu een lekke band heb denk ik, oh kijk het is weer tijd om een bandje te verwisselen. Ik wist niet eens dat ik dit überhaupt kon, misschien toch een job switch maken;)

Say no to muskito
Verder heerst er op het eiland op het moment Chikungunya. Ik weet niet wie die naam heeft bedacht, maar ik weet wel dat dit nooit mijn beste vriend zal worden. Het is een muggenziekte en ze verwachten dat zeker 80 procent van het eiland deze ziekte voor kerst heeft gehad. Je raakt hierdoor een paar dagen soort van verlamd en ik kon 2/3 dagen niet lopen. Verder ben je heel moe, futloos, zere spieren, hoge koorts en je hebt veel pijn aan je gewrichten. Je kan er niets tegen doen en je moet het echt uitzieken. Het kan maanden duren voordat het weg is en ik heb zelf nog wel regelmatig last van, maar ik ben allang blij dat ik weer ‘normaal ‘ kan functioneren in hoeverre dat überhaupt mogelijk is;). Dit was niet bepaald de gezelligste week in mijn leven. Het lijkt net of de muggen hier de hele dag redbull drinken, want ze stuiteren alle kanten op en er zijn er heel veel.

Verder ben ik nog steeds een attractie voor de mensen uit Venezuela en Colombia,omdat die mensen allemaal bij mij tot de navel komen willen ze steeds met mij op de foto. Misschien moet ik hier maar eens geld voor gaan vragen:P

Oja, bijna vergeten te zeggen. De gevoelstemperatuur ligt hier vaak rond de 30/35 graden:P

Tot de volgende story

Dikke kus uit Curacao